วันเสาร์ที่ 14 มีนาคม พ.ศ. 2558

วันนี้ที่รอเธอกลับมา

เมื่อหลอดไฟซีนอนฉันกินข้าวมื้อกลางวันเสร็จเรียบร้อยแล้ว ฉันก็ลงไปชงกาแฟที่ห้องครัว แล้วก็รีบขึ้นมาทำงานต่อ ไม่รู้ว่าวันนี้ฉันจะทำงานให้ได้เป็นไปตามเป้าหมายที่กำหนดหรือเปล่า วันนี้ตอนที่ฉันขัดห้องน้ำห้องของแม่ฉันอยู่นั้น ก็มีตะขาบความยาวประมาณนิ้วครึ่ง ตัวกำลังน่าที่จะพิษเยอะมากพอดูอยู่ทีเดียวเชียว ฉันก็เลยรีบวางแปรงขัดพื้น แล้วไปหยิบสายอนามัยเอามาฉีดไล่ให้มันไหลลงไปตามท่อน้ำทิ้ง แต่มันก็ยังไต่ขึ้นมาอีก คราวนี้ฉันก็เลยฉีดน้ำแรงๆและฉีดลงไปที่ท่อน้ำทิ้งให้มันไหลลงไปเลย แล้วรีบล้างทำความสะอาดให้จนเสร็จ แล้วก็รีบปิดฝาท่อน้ำทิ้งอย่างรวดเร็ว แต่ฉันคิดว่า ต่อให้ปิดอย่างไร มันก็ไต่ขึ้นมาได้อยู่ดี และในขณะที่ฉันล้างห้องน้ำอยู่นั้น มันก็เหมือนมีตัวอะไรมาไต่ที่ขาของฉัน
ขายไฟซีนอน ฉันรีบก้มลงมองดูที่ขา แต่ก็คงเป็นเพราะฉันคิดไปเอง จริงๆแล้วมันก็คือน้ำที่มันเกาะอยู่ที่ขาของฉันมันไหลลงนั่นเอง ก็มันน่ากลัวนี่นา แต่ฉันก็ไม่ได้ถึงกับกลัวอะไรกับตัวตะขาบนี่นักหนาหรอกนะ แต่ฉันแค่กลัวมันจะกัดฉันเอาต่างหาก ยิ่งฉันอยู่บ้านคนเดียวด้วย แต่ฉันก็ไม่อยากที่จะฆ่ามันหรอกนะ เพราะมันก็ไม่ได้ทำอะไรฉัน แค่มันทำให้ฉันตกใจก็แค่นั้นเอง ชีวิตใคร ใครก็รัก ส่วนมากเวลาที่ฉันเจอตัวตะขาบนี้ ฉันก็มักที่จะไล่หรือหาอะไรเขี่ยมันออกไปเพียงเท่านั้น ยิ่งเวลาที่ฉันไปล้างจานที่ใส่อาหารให้แมวที่ข้างนอกบ้าน บางทีฉันก็เจอที่เดียวสี่ห้าตัวรวดเดียวเลยก็มี ส่วนมากที่เจอมักจะเป็นตัวเล็กๆเหมือนจะเพิ่งเกิดมาได้ไม่นาน

การติดตั้งไฟซีนอนแค่มันโดนน้ำที่ฉันล้างจานใส่อาหารแมวแค่นั้น มันก็ตัวลีบลงแล้ว แล้วมันก็ลอยไปตามแรงของน้ำที่ฉันกำลังล้างจานอยู่ และบางครั้ง บางที พวกกลุ่มแมวของฉันนั่นแหละที่ชอบเอามือไปตะปบพวกตะขาบตัวเล็กๆ หรือไม่บางทีก็วิ่งไล่ตามตัวตะขาบจนมันวิ่งหนีลงไปตามซอกเล็กๆของผนังปูนที่มีรอยแตก ดูจากท่าทางแล้ววันนี้ฉันมีแววว่าจะทำงานไม่ได้ตามเป้าหมายที่กำหนดแน่ๆเลย เพราะว่าตอนนี้ฉันรู้สึกง่วงนอนที่สุดเลย น้ำก็ยังไม่ได้อาบเลย งานก็ยังไม่เสร็จ เล็บก็ยังไม่ได้ทาเลยตอนนี้ฉันเลือกไม่ถูกแล้ว ว่าจะทำอันไหนก่อนอันไหนหลังดี เพราะว่าอยากทำทั้งหมดที่กล่าวมานั่นแหละ อดทนอีกนิด 

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น