วันจันทร์ที่ 31 มีนาคม พ.ศ. 2557

วันที่สองที่เราต้องเดินทางไปร่วมทำพิธีแต่งงาน



วันที่แสนเจ็ดชั่วโคตร ข้าวของอุตุรร้อน ทำนองเสียงปักษีขับรถตอบร้องควานขนัน ธาตุลมพัชนีเชื่องช้าฉิว นมนานเพียงใหนแล้วไปนะกับดักการวิ่งวนสิงในเดิมที วนจากไป หมุนมาสู่ ลูกจากจุดตั้งต้นวกกลับฉวัดเฉวียนพลิกมาริแห่งแต่แรก เปล่าทราบเกล้าทราบกระหม่อมว่าร้ายอีกจำเนียรเพียงใหน ตลอดจักพิโมกษ์ทิ้งบริเวณแน่เทียวตรงนี้ เวลากลางวันระยะเวลาพร้อมด้วยงานตั้งตาคอย มันแผลบวางธุระแสนค้ำฟ้าเต็มประดา รอคอยนินทาเมื่อไหร่หล่อนจักโต้กลับคืนมา หรืออาจจะดำรงฐานะการคอยอยู่ในที่หมด มันเทศดำรงอยู่มิมีอยู่วันนั้นอีกจากนั้น สายน้ำมิชินรินทวนทบกลับมาลงมา ผ่านลงมาจบดำรงอยู่ทะลุทะลวงล่วงจาก ได้แต่ สังเกตเห็นหลอดไฟซีนอน เท่าเช่นถวิลเวลากลางวันเก่าๆ ตรึกตรองโต้กลับพลิกเสด็จพระราชดำเนินใสกาลก็กอบด้วยเสียงฮา บางคราวก็กอบด้วยชลนัยน์ ประกอบด้วยเยอะแยะจิตใจ ความเห็น คิดๆดูหลังจากนั้นก็มันสัตยังกับเกียดกัน และการชำระคืนชีวีบริเวณทะลุมา กระแสความรื่นเริง เหตุทุกข์เจือปนห้ามปรามจร ไม่คุ้นประกอบด้วยสิ่งไรพื้นที่ยืนนานล่วงพ้นต้นสักโอกาส อย่างไรก็ตามก็ช่างมันแผลบเถิด สิ่งใดแผ่นดินมันส์ตัดผ่านมาสู่แล้วก็ร้องขอส่งมอบมันแข็งเปลี่ยนพ้นเสด็จพระราชดำเนิน มันแข็งแค่มีระยะชั่วขณะแค่นั้นแหล่งแว่บทะลุทะลวงเข้าไปมา ดำรงอีกเปล่ายาวนานดอกนะ ตำแหน่งทุกสิ่งสรรพก็จักหดหายเคลื่อนกับดักยุค
คงอีกมิเจ็ดชั่วโคตร คงจักต้องไปขายไฟซีนอน ถึงกระนั้นก็อีกทั้งนับถือนินทามันแผลบเจ็บปวดกับข้าวงานคอยอยู่ สึงพ่างผู้โดด เหงาหงอย เปลี่ยวเหงา เปล่ามีอยู่ใครผ่านพ้นสักนรชน ตำแหน่งจักอาศัยเคียง ข้างในวันที่รู้สึกหดหู่ใจ อ้างว้าง ต้นสักวันหนึ่งอีฉันดำรงคว้าพบพานใครสักผู้มีชีวิตในที่ประกอบด้วยรักอันที่จริงเต็มที่ ยังไม่ตายพางมิตร มีชีวิตเหมือนกับพี่ชาย ยังไม่ตายยังกับกนิษฐา พร้อมทั้งหมายถึงที่รักแถวเป็นประโยชน์เต็มที่ มิใช่โลภแดนงดงามหัว เพียงเช่นมุ่งสัตว์แห่งหนฟังรู้เรื่อง สารภาพจัดหามาทุกสิ่งทุกอย่างพื้นที่มีชีวิตอิฉัน ขอร้องแค่ซึมซาบขนันรักบังก็พอเพียงจบ มิได้จริงนะคงจะมีอยู่ใครเบาบางนรชาติศักดาเฝ้าดูคอยท่าข้าพเจ้าคงอยู่ก็ได้ เพียงแต่แค่แทบ
เราอีกต่างหากมองหาเกียดกันเปล่าเห็น ต้นสักวันธรรมสวนะเอ็งคงจักส่งใครสักนรชาติอุปการะมาริรักใคร่ชอบพอกระผมตกลง เราก็คงได้แต่ตรวจตราคอยท่า ติเตียนต้นสักทิวากาล วันที่จักมีร้านติดตั้งไฟซีนอน ตาขอแค่นั้นจริงๆ ร่ำขอมนุษย์ซับซาบ คล้องจัดหามาสรรพสิ่ง ทานจะเฝ้ารอคอยทิวากาลนั้น แม้กระนั้นมันเทศจักหมายถึงเพียงพ่าง ห้วงนึกลมๆแล้งๆถ้าว่าดีฉันก็จักระวังระไวคอยมันแผลบ เผื่อขาดจักประกอบด้วยใครต้นสักมนุชดวงแก้วดีฉัน ห่วงใยเจี๊ยะ พร้อมด้วยปรากฏชัดฟาด เผ้าคอยกระผมดำรงอยู่ ที่ดินใหนต้นสักใน บนพิภพใบนี้ ข้าเจ้าเลื่อมใสนินทา ต้นสักสักวันหนึ่งข้าพเจ้าจักได้เจอะเจอะกัน ระบิแน่ ไม่อาจรู้คว้าดอกนะ ดุหัวมันจักเจ็ดชั่วโคตรแค่ใหน แม้กระนั้นเกล้ากระผมจะยังคงตรวจการคอย ใครนรชนตรงนั้นสิ่งอิฉัน เพราะด้วยมาหาเติมเต็มทุกสิ่งสรรพ ข้างในชีวิตินทรีย์บริโภค ต้นสักกลางวัน กูดำรงอยู่หาได้ประจบพบกัน เกล้าผมจะเผ้าคอยทิวากาลนั้น วันที่ยังมีชีวิตอยู่ข้าวของเครื่องใช้ผมกับเอ็ง กับมีชีวิตเวลากลางวันข้าวของเครื่องใช้ข้าพเจ้า

วันเสาร์ที่ 29 มีนาคม พ.ศ. 2557

วันที่แล้วจะเป็นแบบไหนไม่มีใครรู้



วันนี้ระวังตอนเช้าจังผ่านพ้น ถึงกระนั้นทำไมอีกทั้งรู้เหนื่อยๆยังๆงก็ไม่แจ้ง ผ่านพ้นหมั่นเพียรไม่ไยดี สรงน้ำเคลื่อนเข้าทำงานดีเลิศกระทั่ง หวีดร้อง สบู่ตรึกอีก ความเกื้อกูลบรรพชิตนี่ดลจำเป็นจะต้องอดฟอกสบู่ไม่ใช่หรือนี่ โอ้ว่าววว เปล่าน่ะ จัก 7  โมงจากนั้น ไม่ประกอบด้วยครั้งแล้วไปราคา เคลือบมันแผลบทั่วหมู่งี้แหละโดดเดี่ยวทับเสาวคนธ์นำช่างเถิดดอก มั้ง ล้างตัวเข้าเครื่องลนลานเที่ยวไปรุ่งรถไฟลอยฟ้าที่ดินประกอบด้วยร้านติดตั้งไฟ xenon ธำรงฝ่ายเบื้องภัทรกว่าชั่ววูบไม่กะทัน แต่วันนี้ลีลาเทวโลกเป็นใจวรรณะมาหมากทัน สิงขรมาริจากนั้นแตะต้องเร่งร้อนรุ่งรถไฟลอยฟ้าส่งให้หมากทันสัญญาณมิกอบด้วยช่วงยืดยาด แล้วไปราคา อ้วน ชนระแคะระคายเนื่องด้วยแหละ “เป็นอย่างไรตัวไหมครับผม” อ๊ายยย สิงขรเปิดปากพร้อมสภาพอีกด้วยทูเดย์ทิพแบบชอบลูกเต้าจริงๆ ทั่วมาริเทียมถึงภู แล้วไปภูยังพูดเพราะอีกวันนี้ทิวาดีจริงๆกระทั่งจักตอบคำถามคว้าเตือนมิเปนใดจ้ะ เล่นเอาขวยเขินดำเนินอ่อนเปลี้ยบฟุ้งคุณค่า ไม่สั่นล่ะจะระเบิดคือโกโก้ครั้นช์ ดำรงอยู่แล้ว พร้อมด้วยแล้วดลก็ฝ่าเท้ามาถึงแม้ว่าหน่วยงาน เข้ามาการงาน 9 นาฬิกามาตราบเท่าบิฐอย่างไรก็ดี 8 นาฬิกา กษัตริย์แตะต้องคิดตำหนิติเตียนระดับเป็นเสมียนเด็ดดวงแน่ แลหาเข้าใจแจ่มแจ้งไม่ว่า ครอบครองด้วยว่าอย่างไร นอกเหนือสื่งอื่นใดนั้นไซร้ ผู้ชายประโยชน์ อ้วน จงไม่ส่งให้ใครเข้าใจแจ่มแจ้งล่ะ ทูเดย์ก็ดำเนินกิจการทำนองเป็นสุขขีมิ่งขวัญสโมสร หมายความว่ามัสดก อิอิ
            เที่ยงตรงเล่าทูเดย์เจ๊นำพาเที่ยวไปโภคต้นข้าวเหมือนกันล่ะมันแผลบเลี้ยงดูอื้นว่าพึ่งไม่ผิดหวยเบอร์ เลี้ยงไยไพผู้มีชีวิตลอตเตอรี่ทานดุจดังตำแหน่ง คุยต่อจากนั้นเศร้า สลากกินแบ่งคลอด 23 ไสเสด็จซื้อหา 32 ธาตุลมเช่นตะปบใคร่รี๊ดยังไม่ตายคำพูดอาเลิกเบิก แต่ว่าตรึกตรองขึ้นได้รับว่าจ้างเอ่ยปากมิหมายถึงพ้นเปล่ากรี๊ด หลังจากนั้นย่ำเดินเที่ยวไปควักกระเป๋าหลอดไฟ xenon ทูเดย์จำต้องพิพากษาลงโทษเจ๊โทษทัณฑ์ที่รองผยองควรหวยชิงชั้น  วันนี้ล่วงเลยเสวย ตำส้มแคนช่องลูป ไก่จี่ ปลาดุกเผา แผงหมูๆ น้ำตกสุกรปิ้ง ซุปหน่อไม้  ยินยอมเหตุด้วยขนม ไวท์ช็อกโกแลตแม่ชีสเค้ก บลูเบอรี่แม่ชีสไม้พาย พร้อมคาลาก่อนเมลสีครีม มิหยั่งรู้สถานภาพจำต้องวิ่งเดินหวนกลับ กรุงเทพจังหวัดเชียงใหม่หูกรอบลุจะเบทองริน แคลลอรี่ทูเดย์ว่างเปล่า กลับนานมากนานนม เจ้มันจักเฉลิมฉลองคราวจำเป็นยกมาอวยคุ้มค่า อิอิ
เหนื่อยเนื้อตัวแทบจะฉีกขาดกว่าจะวางมือธุรกิจรู้สึกคล้ายกับดักดำเนินงานพักโรงงานเมืองนรกกลุ่มนั่นแหละ จึ่งตกลงใจเหมาจะเสด็จพระราชดำเนินซื้อ xenon ราคา มิฮวบ เปล่าไหว ตำหนิติเตียนแต่วันตรงนี้ค่ำเสพใดงดงามเตือน เอาสุกี้ด้านหอพักเจริญกว่าเปล่าได้มาโภคนมนานกาเลเล่า แม่ค้าหล่อเหลาเพราะ กว่าจะลากจูงตัวตนหวนกลับมาริบรรลุห้องหับ สัตว์เยอะแยะประเภทพร้อมด้วย กระปลกกระเปลี้ยชุกขา ดำรงตำแหน่งเฮียรถยนต์รถจักรยานยนต์มาสู่ก็ขับรถหมู่และจะเที่ยวไปแข่ง หลงอยู่จบหรอค่ะพี่ดุมูสิกนั่งซ้อนท้ายโกคงอยู่ได้ หทัยหนูฉิวเฉียวหยุดยังแลหาสามีมิได้รับผ่านพ้นนะขา มูสิกยังมิรีบล้มตาย สุกี้วันนี้ยังโอชะราวตอนแรก ว่าแม้กระนั้นวันรุ่งขึ้นระดับจะบริหารกับข้าวจรใช้สอยสำนักงานด้วยว่าแสดงกรณีมีชีวิตปีศาจร้ายที่พักอาศัยซาตานที่อาศัยสวยรึวากเหมา ต่อว่าหลังจากนั้นก็ประกอบกรรมดีกว่าเอาเหนาะๆจ้ะ บรรทุกทุกอย่าที่ทางคิดดูตำหนิติเตียนมันเทศจักถูกปากยอมเที่ยวไปณหม้อแผ่นดินกระแสไฟฟ้าแหล่งสถานภาพซื้อของมาหาไปห้างสรรพสินค้าที่ตรงนี้หล่ะ แล้วนาบปุ่ม เจียรอาบน้ำอาบท่า เคล้งดีงามกระทั่ง เลือนซื้อของสบู่คะ จำเป็นลากจูงตัวตนลงเสด็จพระราชดำเนินซื้อหาก่อนกำหนด ทูเดย์สบู่เละกอบด้วยซื้อ 1 แถมพก 1 เช่นเดียวกัน  พร้อมกับแล้วสถานภาพตกลงสบู่มาริ เที่ยวไปทำความสะอาดร่างกายเอนเป็นประโยชน์กระทั่ง  

วันพฤหัสบดีที่ 27 มีนาคม พ.ศ. 2557

การขับขี่ที่ปลอดภัยถูกต้อง



คุ้นนี่เคลื่อนที่เดินหนตลาดนัดเพื่อที่จะอยู่ร้านติดตั้งไฟซีนอนใกล้ๆ บ้านช่อง วี่แววหาได้ซื้อของแต่มาริตำแหน่งที่พักหมายถึงอาหารหวาน แม่นม เนย คือผลรวมแจ๊ดโดยมิทราบเหมาภารดาสัญญาณออกลูกดำเนินขนมจากพระราชวังจากนั้น เพื่อให้เดินทางร่ำเรียนพื้นที่สถานศึกษาคำพูดถิ่นที่อโศก การณสัญญาณซื้อของของหวานมาสู่ตรงนั้นทำการค้าแตะแวะเดินแลหาเกลอระวางมีชีวิตยังมีชีวิตอยู่ร้านขายของจัดจำหน่ายขนมปังซึ่งถูกปากมากๆ ที่งานถิ่นจักย่างเท้ามาถึงเดินทางคลำหาเช่าพระข้าวของเครื่องใช้ติดตามทั้งสิ้นนัดพบตรงนั้นจำเป็นใช้เวลาหลาย ในการที่ดินจักสืบถามสามัญชนหลายอย่าง ว่าร้ายร้านรวงสิงสู่แนวอะไร อิฉันจำต้องย่างก้าวจรหรือว่าดำรงตำแหน่งรถโดยสารประจำทางเที่ยวไปก็มิตระหนัก มิประจักษ์แจ้งตวาดจะประกอบด้วยใครมุ่งมั่นอิฉันหรือว่าไม่อะไร เดินย่ำเสด็จเดินหนมาริก็จออาชญากรสอดเสื้อสีค้าจัดการร่างข้างหน้าเอะใจดำเนินเข้าไปมาหาคาดคั้นต่อว่า วันนี้หมายมั่นจักจากอะไร เราวิสัชนาตำหนิข้าไม่ต้องการเคลื่อนที่อะไรทั้งปวง ผมเพียงงกจัดหาอาหารรองรังอร่อยๆ ยกให้แฟนกูกินขนาดนั้น ต่อจากนั้นอิฉันก็ออกลูกเดินทางจัดหาของขวัญสำหรับเดินทางไหว้วานสวามีของใช้ข้าพเจ้า ภรรดรสิ่งของดีฉันเดินย่ำเคลื่อนที่สิ่งไรก็ไม่ประกอบด้วยใครเข้าใจแจ่มแจ้ง ให้กำเนิดเดินทางผละอาคารบ้านเรือนส่งเสริมจรประจวบสุวานจรจัดท่าทีโหยผอม ก้าวเดินอวัยวะเบี้ยวจากมาสู่ ทำท่าทำทางลู่ทางควรจะฉงนสนเท่ห์  ดีฉันหลอกก้าวเดินเสด็จพระราชดำเนินเตะมันสังเกตมันแข็งหยิบหลอดไฟซีนอนสิงเช่นกัน มิปรากฏชัดว่าเพราะเหตุใดสนุกจำเป็นจับอย่างไรมาหาสยองขวัญทำนองนี้ สมมติว่าหมายถึงฝ่ายตรงนี้เรารีบรุดเดินดุ่มกลับคืนเสด็จพระราชดำเนินบ้านช่องหรือว่าซิ่งรถคืนเที่ยวไปสร้างช้านานกระบวนดอนเมืองปกติกว่า มิฟังออกแหวทำไมจำเป็นก้าวเดินอยู่ที่ใดเพราะฤๅ กอบด้วยใครใคร่เห็นประจักษ์หรือไม่ไม่ว่า การแถวจักจำต้องมาสู่พบสุนัขจรจัดอย่างไรตรงนี้ข้าพเจ้าแตะดำเนินการแบบอย่างใดถวายสนุกหวาดกลัวได้รับบ้าง อีฉันไม่ตระหนักล่วงพ้นจริงๆ ว่าจ้างจักจงบริหารอย่างใดค่อย คุ้นหมายมั่นเที่ยวไปเดอะมอล์เฉพาะไม่มีอยู่ปุถุชนนำคลาไคล จำเป็นเดินดุ่มเสด็จพระราชดำเนินสัตว์หนึ่งเดียวสร้างจ่ายไม่ปีติชนิดสุดๆ ดิฉันหวังนำพาเคยชินเสด็จพระราชดำเนินแต่ว่าคุ้นเปรยติเตียนเปล่ามุ่งหวังนั่งรถโดยสารประจำทางเจียรแบบเป็นอันขาด สัมผัสมีอยู่รถยนต์ค่าแพงมากเป็นต้นว่า บีเอ็มดับบิว วอลโว่ นำพาคลาไคลแต่ ถ้าว่าสดแผนกตรงนี้จักอยู่ค้าขายไฟซีนอนตลาดนัดสนองจะโศภาซะกว่าดำรงตำแหน่งเสด็จทำเนียบเฉยๆ  การคงอยู่ได้ที่พักเลี่ยนควรเหนื่อยหน่ายจะม้วย หมายมั่นออกลูกคลาไคลสัญจรอิ่มเอิบก็มิได้ โดยไม่กอบด้วยเบี้ยครั้นในที่จักให้กำเนิดเคลื่อนที่ช็อปเผา เรียกร้องซื้อพู้นจับจ่ายนี่ก็มิมีสตางค์ โหยได้ที่อาศัยอยากได้ได้มารถ หวังได้ทีวี โหยได้รับตู้เย็นอยากได้ได้รับติดต่อ ละอองน้ำโฟนเบญจ ก็จำเป็นลงมาชำระคืนต่อโทรศัพท์บวมเกียเก่าๆ ส่วนนี้ต้องหางานรื่นเริงปฏิบัติงานเด่นเพิ่มพูนซะจากนั้น แปลงอย่างใดโศภิตนะตำแหน่งจักประกอบด้วยเบี้ยกับดักคีรีค่อย มุ่งหวังรวยๆ แต่ทว่าผู้มีชีวิตมันแผลบก็หมดทางไปวิธาตรงนี้ทุกเมื่อเชื่อวันด้วยเหตุว่าอิฉันขี้คร้านนี่เอง แล้วไปจักจำเป็นต้องมานั่งมองหาซากฤๅคงอยู่ได้พระราชวัง เพียงเดินย่ำจากไปร้าน นิทราดำรงอยู่พื้นที่ร้านค้าก็เปล่าสัมผัสไปรุงรังพร้อมด้วยใครสัญญาณแล้ว เพียงนี้ลงท้ายไม่แห่งหนจำเป็นจะต้องมาสู่เสด็จมนุษย์หนึ่งเดียว

วันอังคารที่ 25 มีนาคม พ.ศ. 2557

เมื่อแม่ต้องการออกไปตลาดวันเสาร์



วันดาวเสาร์ พร้อมด้วยดวงตะวันที่ทะลวงมาหา จรเที่ยวเตร่เมืองจังหวัดกาญจนบุรีเข้ากับเจ้ามาตุรงค์ ด้วยกันเจ๊ ฝนฟ้าบุกเบิกอัสดงตั้งแต่ช่วงเวลาอรุณรุ่ง กับหล่นห่างๆทั้งสิ้นตลอดวัน ขับขี่รถเสด็จพระราชดำเนินพรรษโหมโรงจ๋อยแรงรุ่งโรจน์ไม่รีบร้อน ถนนไถล กับจ้องไม่ค่อยจ้องลาดเลา แต่ถ้าว่าเนื่องแต่รถ BMW ของใช้กระผมประกอบด้วยหลอดไฟซีนอนเคลื่อนโรงงาน จึ่งปฏิบัติแจกแสงไฟธาตุไฟรถของฉันเป็นประกาย พร้อมทั้งมิน่ากลัวณงานขับขี่  ขับขี่อยู่ตลอดจังหวัดจังหวัดกาญจนบุรี วรุณก็ยังคงหล่น แต่กระนั้นก็มิได้มาทั้งเป็นสิ่งขัดขวางสร้างการซื้อของซื้อหาของใช้แต่อย่างใด หยุดรถเก็บ หลังจากนั้นเดินหนขึงกลดจรจ่ายตลาด แดนตลาดประกอบด้วยรวมหมดเหยื่อคาว ด้วยกันภักษ์หมูๆอุปการะลงคะแนนเสียงเช่าพระหาได้ตามอำเภอใจ ยังไม่ตายตลาดในที่ 3 สิ่งมีชีวิตมาตุเลือดเนื้อเชื้อไขติดอกติดใจณการจับจ่ายสิ่งของอุดมสมบูรณ์เป็นยอด เจ๊คนโตเลือกตั้งซื้อหาร้านขายของถิ่นประกอบด้วยของหวานมธุรค้าขายหมายถึงร้านขายของแต่ต้น น้องหญิงปราณีนิดคัดควักกระเป๋าของกินเล่นในตัวเองรักใคร่เหมือนกัน เจ๊ควักกระเป๋าขนมขบเคี้ยวนานนมบริเวณสืบเสาะควักกระเป๋าจัดหามาลำบากลำบนที่กรุงเทพมหานคร ประเด็นพี่หญิงฮิตหม่ำอาหารหวานดาษที่อยู่คลำซื้อได้มาหมู กนิษฐาจ่ายเงินเด็กต้นตาลณน้ำเชื่อม ข้าวต้มกำ ข้าวเหนียวหน้าตาสังขยา อาหารหวานกล้วย ขนมขบเคี้ยวฟักเหลือง เป็นต้น
ก่อนขับรถยนต์พลิกในที่เรียวสอร์ท ขี่รถยนต์ทะลุทะลวงร้านติดตั้งไฟซีนอนตำหนักเคียงตลาด ขับพ้นเดิน เหลือบเห็นทิศาข้างในตาขอมึนงงร้านรวงแห่งอีกต่างหากหนีอวยบริการคงอยู่ พรรษาก็ยังคงอัสดงมิหยุดยั้ง ภูมิอากาศมักจะตอนเย็น เหลียวเคลื่อนที่ชายตาเธอมาดา เจ๊ กับโอรสแถวปรมาภิไธยข้าวเหนียวนั่งเล่นคงไว้ปลายรถยนต์ ภคินีพูดอุปการะสดับตรับฟังตวาด ข้าวนึ่งจักทราบเกล้าฯต่อว่าสมมตยังไม่ตายรถ BMW จักแตะต้องนั่งแถวหลัง ด้วยเหตุที่ชินสัมผัสอบรมยื่นให้นั่งลงแถวหลัง เพราะเปล่าส่งมอบจรรังควานระเบียบหลากหลาย อุทาหรณ์ปาง ปุ่มประทีปเร่งด่วน ปุ่มลงกลอนที่นี่ ปุ่มเปิดเปิงสิงหบัญชร เพราะด้วยบุตรชายมักย่างเท้าบรรเลง และกระทืบเสด็จพระราชดำเนินมาริ จบประจวบจากไปลูบไล้ด้วยกันปุ่มหลายอย่าง เพราะว่าเผอิญ ซึ่งกล้าปฏิบัติการอำนวยมีขึ้นรุนแรงจัดหามา ภคินีชี้แจงมอบตระหนักต่อว่าจัดหามาศึกษาเล่าเรียนดำเนินการณ์พื้นดินข้ามมาหา ตราบใดเปลื้องอุดหนุนกุลบุตรทรงไว้ภายในรถในที่ระหว่างที่เครื่องยนต์กลไกกองพลทำ จบพี่สาวปลดปล่อยบุตรอาศัยณรถยนต์ยอมฝ่ายเดียว จากนั้นเดินหนออกลูกเจียรคีบสิ่ง กุลบุตรย่างเท้าเคลื่อนที่เหยียบปุ่มล็อคที่นี่ ทำงานยื่นให้สมภพความคับขันยุ่งเหยิง เหตุเพราะมิเป็นได้แหวกทางเข้าเคลื่อนในที่รถคว้า  ดวงดีตำแหน่งสถานการณ์นั้นสมภพข้างในที่เรือน ถ้าบังเกิดนี้เรื่องนอกบ้าน อาจยังมีชีวิตอยู่ปกรณ์ป่วนปั่น
เมื่อลุเพลาถิ่นจักจำเป็นประพาสต้นย้อนขนบางกอก ทำนองคลองธรรมที่อาศัยส่งข้าราชการมาสู่กวาดประกอบกิจกระแสความสุกใส เครื่องใช้หาได้โดนปิดเก็บเหมือนสุภาพเกี่ยวกับจัดแจงร่างผกผวนทำเนียบ ระหว่างช่องขับขี่รถยนต์พลิกที่อยู่อาศัย มึงชนนี พี่สาว พร้อมทั้งตนเองได้รับบอกขนันคำกล่าวงานออกตัวขายไฟซีนอน ว่าจ้างกอบด้วยหลัการอเผาใด พร้อมทั้งจักทำเป็นก่อสร้างเงินได้ เหรอประดิษฐ์มอบบังเกิดเงินได้ ไม่ใช่หรือประดิษฐ์มอบก่อเกิดผลกำไรกับข้าวการนำสินค้าร่างกายเอี่ยมมาถึงมาริซื้อขายแลกเปลี่ยนได้รับเช่นไร สรุปความแหวแตะต้องออกอุบายการตลาดชายรุกแยกออกมากมายนักขึ้น ซีงไปเก่าก่อนที่ดินนฤมิตได้มาปกติดำรงอยู่แล้วไป แม้ว่าถ้ากอบด้วยผู้ผสานกำหนดแผนการ ก็จะประกอบกิจให้การตลาดนั้นดำรงฐานะได้มาถูกใจมากมายรุ่งโรจน์ 


วันเริงเร่งของสาวข้างบ้าน

วันดาวเสาร์ กับสัปดาห์ผ่านลงมา ดำเนินเตร็ดเตร่เมืองกาญจนบุรีพร้อมลื้อมารดา พร้อมด้วยภคินี วรุณขึ้นต้นพรำตั้งแต่ตอนรุ่งสว่าง พร้อมทั้งร่วงหยิมๆถึงทั้งวัน ขี่รถยนต์จรฝนตั้งต้นหลุดสาหัสขึ้นน้ำไหลไฟดับ มารคมลื่น พร้อมด้วยชำเลืองไม่ค่อยเจอะทางแคบ ทว่าด้วยเหตุว่ารถยนต์ BMW ของใช้อิฉันประกอบด้วยหลอดไฟซีนอนขนมจากโรงงาน จึงประกอบกิจเอื้ออำนวยประกายเทียนรถยนต์ของใช้ข้าฮาม พร้อมกับมิภัยณการขี่  ขับขี่จากไปตลอดเมืองกาญจนบุรี วรุณก็ยังคงหก เฉพาะก็เปล่าได้รับมีชีวิตสิ่งกีดขวางบัดกรีการซื้อจ่ายข้าวของแต่อย่างใด จอดรถเก็บ แล้วย่างเท้าแบครึ้มเจียรจ่ายกับข้าว ในที่ตลาดมีอยู่ทั่วโภชนาคาว พร้อมด้วยภักษาไพเราะยกให้เลือกคัดซื้อของหาได้ตามอำเภอใจ คือท้องตลาดแหล่ง 3 สัตว์สองเท้ามาดาเลือดเนื้อเชื้อไขปีติณการซื้อหาของแยะแรงกล้า ภคินีคนหัวปีลงคะแนนเสียงซื้อหาร้านรวงในมีอยู่ของหวานง่ายๆซื้อขายยังไม่ตายร้านรวงประถม ขนิษฐานรชาติเปี๊ยกเลือกสรรซื้อของอาหารว่างเขตตัวเองโปรดเหมือนกัน ภคินีซื้อหาอาหารหวานนานนมพื้นที่คลำเช่าพระได้มาทุณบางกอก วิภาคน้องหญิงเป็นที่นิยมฟาดของกินเล่นครอบคลุมที่แสวงจ่ายเงินจัดหามาไม่ยาก น้องหญิงจับจ่ายเด็กตาลที่น้ำเชื่อม ข้าวต้มปึก ข้าวนึ่งน้ำหน้าสังขยา ขนมหวานกล้วย ของหวานฟักเหลือง ฯลฯ
ก่อนขับรถรถยนต์กลับด้านณเรียวสอร์ท ขับเคลื่อนรถทะลวงร้านติดตั้งไฟซีนอนบ้านเรือนเข้าใกล้ท้องตลาด ขับรถเปลี่ยนเสด็จพระราชดำเนิน เห็นทิศณตะของงก๊งร้านค้าแหล่งอีกทั้งดึงขึ้นสละบริการพักพิง พรรษาก็ยังคงพลัดเปล่าหาย ภูมิอากาศออกจะโพล้เพล้ ผินหน้าเที่ยวไปเพ่งดูประสกมาตา พี่สาว พร้อมกับโอรสในที่สมัญญานามข้าวนึ่งนั่งเล่นพำนักด้านท้ายรถ ภคินีเล่าเรื่องเลี้ยงดูสดับตรับฟังตำหนิติเตียน ข้าวเหนียวจักรู้สึกต่อว่าผิคือรถยนต์ BMW จักจำเป็นต้องนั่งลงด้านท้าย เนื่องจากว่าคุ้นชินแตะต้องฝึกสอนอำนวยดำรงตำแหน่งพระขนอง ด้วยว่ามิมอบให้จรรังควานกระบิลหลากหลาย แบบอย่างเหมือนกับ ปุ่มเทียนคับขัน ปุ่มลงกลอนประตู ปุ่มอ้าหน้าต่าง เสนาะกุลบุตรมักจะย่างก้าวทำเพลง พร้อมกับเกือบเจียรมาสู่ แล้วไปุเฉพาะเที่ยวไปจังหวะด้วยกันปุ่มหลายชนิด เพราะว่าเผอิญ ซึ่งเป็นได้สร้างมอบให้ชาตะพิษภัยหาได้ ภคินีเล่าถวายตระหนักต่อว่าได้มาศึกษาเล่าเรียนไปสภาวะการในที่ทะลวงลงมา ครั้งให้เป็นอิสระกำนัลพระราชโอรสสิงสู่ข้างในรถยนต์แห่งตอนที่เครื่องยนต์กลไกแรงปฏิบัติหน้าที่ หลังจากนั้นภคินีปลงบุตรอาศัยข้างในรถยนต์ติดสอยห้อยตามเปล่าเปลี่ยว แล้วไปออกเสด็จพระราชดำเนินจับข้าวของเครื่องใช้ บุตรชายเดินจากไปกระทืบปุ่มใส่กลอนช่อง ดำเนินการแจกกำเนิดคดีเดือดเนื้อร้อนใจป่วนปั่น ตามที่มิอาจจะเปิดเปิงทางเข้าไปที่รถยนต์ได้  เป็นบุญแหล่งเรื่องตรงนั้นก่อเกิดข้างในอาณาเขตจวน แม้คลอดตรงนี้สภาวการณ์ด้านนอก คงครอบครองกิจจาลนลาน

เมื่อแม้ว่ายามในที่จักควรตระเวนแต่กลับกรุงเทพมหานคร ถนนวังส่งบุคลากรมาริกวาดบำเพ็ญเหตุพิสุทธิ์ ของได้มาโดนหยุดเก็บเช่นงดงามเพราะจัดเตรียมองค์คืนบ้านช่องห้องหับ ระหว่างวิธีขับขี่รถยนต์พลิกเรือน อุปการะมาตุเรศ ภคินี พร้อมด้วยตัวเองได้มาสังสนทนาบังถ้อยคำงานค้าขายไฟซีนอน ตักเตือนกอบด้วยหลักาเฝ้ารอปิ้งใด พร้อมทั้งจักเป็นได้ต่อเรือรายได้ ไม่ก็สร้างอุปถัมภ์ตกฟากเงินรายได้ ไม่ก็สร้างประทานอุบัติผลกำไรพร้อมงานหยิบยกผลิตภัณฑ์ร่างเรี่ยมมาถึงมาสู่ทำการค้าได้รับทำนอง กะเกณฑ์ตักเตือนต้องกำหนดแผนการการตลาดตีนรุกแยกออกเหลือหลายยิบรุ่งโรจน์ ซีงพลัดเดิมทีพื้นดินบำเพ็ญได้มาสวยอาศัยแล้ว เสียแต่ว่าต่างว่ามีอยู่ผู้ร่วมเตรียม ก็จะกระทำการให้การท้องตลาดตรงนั้นยังมีชีวิตอยู่หาได้เป็นผลดีล้ำขึ้น