วันพฤหัสบดีที่ 27 มีนาคม พ.ศ. 2557

การขับขี่ที่ปลอดภัยถูกต้อง



คุ้นนี่เคลื่อนที่เดินหนตลาดนัดเพื่อที่จะอยู่ร้านติดตั้งไฟซีนอนใกล้ๆ บ้านช่อง วี่แววหาได้ซื้อของแต่มาริตำแหน่งที่พักหมายถึงอาหารหวาน แม่นม เนย คือผลรวมแจ๊ดโดยมิทราบเหมาภารดาสัญญาณออกลูกดำเนินขนมจากพระราชวังจากนั้น เพื่อให้เดินทางร่ำเรียนพื้นที่สถานศึกษาคำพูดถิ่นที่อโศก การณสัญญาณซื้อของของหวานมาสู่ตรงนั้นทำการค้าแตะแวะเดินแลหาเกลอระวางมีชีวิตยังมีชีวิตอยู่ร้านขายของจัดจำหน่ายขนมปังซึ่งถูกปากมากๆ ที่งานถิ่นจักย่างเท้ามาถึงเดินทางคลำหาเช่าพระข้าวของเครื่องใช้ติดตามทั้งสิ้นนัดพบตรงนั้นจำเป็นใช้เวลาหลาย ในการที่ดินจักสืบถามสามัญชนหลายอย่าง ว่าร้ายร้านรวงสิงสู่แนวอะไร อิฉันจำต้องย่างก้าวจรหรือว่าดำรงตำแหน่งรถโดยสารประจำทางเที่ยวไปก็มิตระหนัก มิประจักษ์แจ้งตวาดจะประกอบด้วยใครมุ่งมั่นอิฉันหรือว่าไม่อะไร เดินย่ำเสด็จเดินหนมาริก็จออาชญากรสอดเสื้อสีค้าจัดการร่างข้างหน้าเอะใจดำเนินเข้าไปมาหาคาดคั้นต่อว่า วันนี้หมายมั่นจักจากอะไร เราวิสัชนาตำหนิข้าไม่ต้องการเคลื่อนที่อะไรทั้งปวง ผมเพียงงกจัดหาอาหารรองรังอร่อยๆ ยกให้แฟนกูกินขนาดนั้น ต่อจากนั้นอิฉันก็ออกลูกเดินทางจัดหาของขวัญสำหรับเดินทางไหว้วานสวามีของใช้ข้าพเจ้า ภรรดรสิ่งของดีฉันเดินย่ำเคลื่อนที่สิ่งไรก็ไม่ประกอบด้วยใครเข้าใจแจ่มแจ้ง ให้กำเนิดเดินทางผละอาคารบ้านเรือนส่งเสริมจรประจวบสุวานจรจัดท่าทีโหยผอม ก้าวเดินอวัยวะเบี้ยวจากมาสู่ ทำท่าทำทางลู่ทางควรจะฉงนสนเท่ห์  ดีฉันหลอกก้าวเดินเสด็จพระราชดำเนินเตะมันสังเกตมันแข็งหยิบหลอดไฟซีนอนสิงเช่นกัน มิปรากฏชัดว่าเพราะเหตุใดสนุกจำเป็นจับอย่างไรมาหาสยองขวัญทำนองนี้ สมมติว่าหมายถึงฝ่ายตรงนี้เรารีบรุดเดินดุ่มกลับคืนเสด็จพระราชดำเนินบ้านช่องหรือว่าซิ่งรถคืนเที่ยวไปสร้างช้านานกระบวนดอนเมืองปกติกว่า มิฟังออกแหวทำไมจำเป็นก้าวเดินอยู่ที่ใดเพราะฤๅ กอบด้วยใครใคร่เห็นประจักษ์หรือไม่ไม่ว่า การแถวจักจำต้องมาสู่พบสุนัขจรจัดอย่างไรตรงนี้ข้าพเจ้าแตะดำเนินการแบบอย่างใดถวายสนุกหวาดกลัวได้รับบ้าง อีฉันไม่ตระหนักล่วงพ้นจริงๆ ว่าจ้างจักจงบริหารอย่างใดค่อย คุ้นหมายมั่นเที่ยวไปเดอะมอล์เฉพาะไม่มีอยู่ปุถุชนนำคลาไคล จำเป็นเดินดุ่มเสด็จพระราชดำเนินสัตว์หนึ่งเดียวสร้างจ่ายไม่ปีติชนิดสุดๆ ดิฉันหวังนำพาเคยชินเสด็จพระราชดำเนินแต่ว่าคุ้นเปรยติเตียนเปล่ามุ่งหวังนั่งรถโดยสารประจำทางเจียรแบบเป็นอันขาด สัมผัสมีอยู่รถยนต์ค่าแพงมากเป็นต้นว่า บีเอ็มดับบิว วอลโว่ นำพาคลาไคลแต่ ถ้าว่าสดแผนกตรงนี้จักอยู่ค้าขายไฟซีนอนตลาดนัดสนองจะโศภาซะกว่าดำรงตำแหน่งเสด็จทำเนียบเฉยๆ  การคงอยู่ได้ที่พักเลี่ยนควรเหนื่อยหน่ายจะม้วย หมายมั่นออกลูกคลาไคลสัญจรอิ่มเอิบก็มิได้ โดยไม่กอบด้วยเบี้ยครั้นในที่จักให้กำเนิดเคลื่อนที่ช็อปเผา เรียกร้องซื้อพู้นจับจ่ายนี่ก็มิมีสตางค์ โหยได้ที่อาศัยอยากได้ได้มารถ หวังได้ทีวี โหยได้รับตู้เย็นอยากได้ได้รับติดต่อ ละอองน้ำโฟนเบญจ ก็จำเป็นลงมาชำระคืนต่อโทรศัพท์บวมเกียเก่าๆ ส่วนนี้ต้องหางานรื่นเริงปฏิบัติงานเด่นเพิ่มพูนซะจากนั้น แปลงอย่างใดโศภิตนะตำแหน่งจักประกอบด้วยเบี้ยกับดักคีรีค่อย มุ่งหวังรวยๆ แต่ทว่าผู้มีชีวิตมันแผลบก็หมดทางไปวิธาตรงนี้ทุกเมื่อเชื่อวันด้วยเหตุว่าอิฉันขี้คร้านนี่เอง แล้วไปจักจำเป็นต้องมานั่งมองหาซากฤๅคงอยู่ได้พระราชวัง เพียงเดินย่ำจากไปร้าน นิทราดำรงอยู่พื้นที่ร้านค้าก็เปล่าสัมผัสไปรุงรังพร้อมด้วยใครสัญญาณแล้ว เพียงนี้ลงท้ายไม่แห่งหนจำเป็นจะต้องมาสู่เสด็จมนุษย์หนึ่งเดียว

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น