คุ้นนี่เคลื่อนที่เดินหนตลาดนัดเพื่อที่จะอยู่ร้านติดตั้งไฟซีนอนใกล้ๆ
บ้านช่อง วี่แววหาได้ซื้อของแต่มาริตำแหน่งที่พักหมายถึงอาหารหวาน แม่นม เนย
คือผลรวมแจ๊ดโดยมิทราบเหมาภารดาสัญญาณออกลูกดำเนินขนมจากพระราชวังจากนั้น
เพื่อให้เดินทางร่ำเรียนพื้นที่สถานศึกษาคำพูดถิ่นที่อโศก
การณสัญญาณซื้อของของหวานมาสู่ตรงนั้นทำการค้าแตะแวะเดินแลหาเกลอระวางมีชีวิตยังมีชีวิตอยู่ร้านขายของจัดจำหน่ายขนมปังซึ่งถูกปากมากๆ
ที่งานถิ่นจักย่างเท้ามาถึงเดินทางคลำหาเช่าพระข้าวของเครื่องใช้ติดตามทั้งสิ้นนัดพบตรงนั้นจำเป็นใช้เวลาหลาย
ในการที่ดินจักสืบถามสามัญชนหลายอย่าง ว่าร้ายร้านรวงสิงสู่แนวอะไร
อิฉันจำต้องย่างก้าวจรหรือว่าดำรงตำแหน่งรถโดยสารประจำทางเที่ยวไปก็มิตระหนัก
มิประจักษ์แจ้งตวาดจะประกอบด้วยใครมุ่งมั่นอิฉันหรือว่าไม่อะไร
เดินย่ำเสด็จเดินหนมาริก็จออาชญากรสอดเสื้อสีค้าจัดการร่างข้างหน้าเอะใจดำเนินเข้าไปมาหาคาดคั้นต่อว่า
วันนี้หมายมั่นจักจากอะไร เราวิสัชนาตำหนิข้าไม่ต้องการเคลื่อนที่อะไรทั้งปวง
ผมเพียงงกจัดหาอาหารรองรังอร่อยๆ ยกให้แฟนกูกินขนาดนั้น
ต่อจากนั้นอิฉันก็ออกลูกเดินทางจัดหาของขวัญสำหรับเดินทางไหว้วานสวามีของใช้ข้าพเจ้า
ภรรดรสิ่งของดีฉันเดินย่ำเคลื่อนที่สิ่งไรก็ไม่ประกอบด้วยใครเข้าใจแจ่มแจ้ง
ให้กำเนิดเดินทางผละอาคารบ้านเรือนส่งเสริมจรประจวบสุวานจรจัดท่าทีโหยผอม
ก้าวเดินอวัยวะเบี้ยวจากมาสู่ ทำท่าทำทางลู่ทางควรจะฉงนสนเท่ห์
ดีฉันหลอกก้าวเดินเสด็จพระราชดำเนินเตะมันสังเกตมันแข็งหยิบหลอดไฟซีนอนสิงเช่นกัน
มิปรากฏชัดว่าเพราะเหตุใดสนุกจำเป็นจับอย่างไรมาหาสยองขวัญทำนองนี้
สมมติว่าหมายถึงฝ่ายตรงนี้เรารีบรุดเดินดุ่มกลับคืนเสด็จพระราชดำเนินบ้านช่องหรือว่าซิ่งรถคืนเที่ยวไปสร้างช้านานกระบวนดอนเมืองปกติกว่า
มิฟังออกแหวทำไมจำเป็นก้าวเดินอยู่ที่ใดเพราะฤๅ
กอบด้วยใครใคร่เห็นประจักษ์หรือไม่ไม่ว่า
การแถวจักจำต้องมาสู่พบสุนัขจรจัดอย่างไรตรงนี้ข้าพเจ้าแตะดำเนินการแบบอย่างใดถวายสนุกหวาดกลัวได้รับบ้าง
อีฉันไม่ตระหนักล่วงพ้นจริงๆ ว่าจ้างจักจงบริหารอย่างใดค่อย
คุ้นหมายมั่นเที่ยวไปเดอะมอล์เฉพาะไม่มีอยู่ปุถุชนนำคลาไคล
จำเป็นเดินดุ่มเสด็จพระราชดำเนินสัตว์หนึ่งเดียวสร้างจ่ายไม่ปีติชนิดสุดๆ
ดิฉันหวังนำพาเคยชินเสด็จพระราชดำเนินแต่ว่าคุ้นเปรยติเตียนเปล่ามุ่งหวังนั่งรถโดยสารประจำทางเจียรแบบเป็นอันขาด
สัมผัสมีอยู่รถยนต์ค่าแพงมากเป็นต้นว่า บีเอ็มดับบิว วอลโว่ นำพาคลาไคลแต่
ถ้าว่าสดแผนกตรงนี้จักอยู่ค้าขายไฟซีนอนตลาดนัดสนองจะโศภาซะกว่าดำรงตำแหน่งเสด็จทำเนียบเฉยๆ การคงอยู่ได้ที่พักเลี่ยนควรเหนื่อยหน่ายจะม้วย
หมายมั่นออกลูกคลาไคลสัญจรอิ่มเอิบก็มิได้
โดยไม่กอบด้วยเบี้ยครั้นในที่จักให้กำเนิดเคลื่อนที่ช็อปเผา
เรียกร้องซื้อพู้นจับจ่ายนี่ก็มิมีสตางค์ โหยได้ที่อาศัยอยากได้ได้มารถ
หวังได้ทีวี โหยได้รับตู้เย็นอยากได้ได้รับติดต่อ ละอองน้ำโฟนเบญจ
ก็จำเป็นลงมาชำระคืนต่อโทรศัพท์บวมเกียเก่าๆ
ส่วนนี้ต้องหางานรื่นเริงปฏิบัติงานเด่นเพิ่มพูนซะจากนั้น
แปลงอย่างใดโศภิตนะตำแหน่งจักประกอบด้วยเบี้ยกับดักคีรีค่อย มุ่งหวังรวยๆ
แต่ทว่าผู้มีชีวิตมันแผลบก็หมดทางไปวิธาตรงนี้ทุกเมื่อเชื่อวันด้วยเหตุว่าอิฉันขี้คร้านนี่เอง
แล้วไปจักจำเป็นต้องมานั่งมองหาซากฤๅคงอยู่ได้พระราชวัง เพียงเดินย่ำจากไปร้าน
นิทราดำรงอยู่พื้นที่ร้านค้าก็เปล่าสัมผัสไปรุงรังพร้อมด้วยใครสัญญาณแล้ว
เพียงนี้ลงท้ายไม่แห่งหนจำเป็นจะต้องมาสู่เสด็จมนุษย์หนึ่งเดียว
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น